پروتکل الحاقی و جمهوری اسلامی ایران



از سال 1945 تاکنون پیشرفت فن آوری های هسته ای سیاست جهانی را دستخوش دگرگونیهای بنیادین کرده و شرایطی پدید آورده است که در آن وابستگی هسته ای استراتژیک کشورها به یکدیگر به حقیقتی انکارناپذیر تبدیل شده است.

تلاش های جهانی برای مهارکردن گسترش سلاح های هسته ای پس از پایان جنگ جهانی دوم نضج گرفت. هر طرحی که در این زمینه از سوی سازمان ملل یا یکی از دو ابر قدرت(آمریکا و شوروی سابق) ارائه می شد، در سایه استراتژی حفظ برتری، مورد مخالفت دیگری قرار می گرفت. تا سال 1964، پنج کشور هسته ای یعنی آمریکا، شوروی(سابق)، انگلستان، فرانسه و چین سلاح های هسته ای خود را آزمایش کرده و توسعه داده بودند، لذا دیپلماسی چند جانبه در زمینه مهار کردن سلاح های هسته ای از راه سازمان ملل آغاز شد و کمیته 18 نفری خلع سلاح پیش نویس پیمانی را در 1968 تحت عنوان (پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای) (NPT) به مجمع عمومی سازمان ملل تسلیم کرد و مجمع نیز طی قطعنامه شماره 2373 آن را به تصویب رساند. این پیمان از 1970 لازم الاجرا شد.

متن کامل قانون سازمان انرژی اتمی ایران

متن کامل قانون سازمان انرژی اتمی ایران (مصوب 16/4/1353) مندرج در کتاب مجموعه قوانین و مقررات انرژی هسته ای سازمان انرژی اتمی ایران در ذیل می آید.

این تذکرلازم است که متن حاضر نقل از شماره 8611-9/5/1353 روزنامه رسمی است که بدون هیچ تغییری از نظر خوانندگان عزیز می گذرد؛ تشخیص احکام ناسخ و منسوخ و آگاهی از احکام معتبر و جاری احتیاج به کارشناسی بیشتر و دقت نظر مخاطبان محترم دارد: "لازم به یادآوری است که تصویب این قانون به دوران پیش از انقلاب اسلامی بازمی گردد و در متن حاضر هیچ یک از مناسب و عناوین افراد تغییر نکرده است"

نگاهی به تاریخچه ، ساختار و نحوه عملکرد آژانس بین المللی انرژی اتمی‌

آژانس بین‌المللی انرژی اتمی یا (International Atomic Energy Aency) در سال 1957 با توافق 18 کشور به عنوان نهادی مستقل از سازمان ملل متحد تشکیل شد. تشکیل این آژانس به تبع سخنانی بود که در 1953 آیزنهاور، رییس جمهور وقت آمریکا در کنفرانس اتم برای صلح در مجمع عمومی سازمان ملل مطرح کرد و پیشنهاد داد که یک نهاد بین‌المللی برای کنترل سلاح‌های اتمی تشکیل شود. این پیشنهاد در زمانی مطرح شد که آمریکا خود سلاح اتمی در اختیار داشت و حتی تنها کشوری بود که از آن استفاده کرده بود ضمن اینکه کشورهای دیگر نیز به شدت در مسیر دستیابی به این سلاح حرکت می‌کردند و حتی برخی از آنها به این سلاح دسترسی پیدا کرده بودند.
با اینکه اصولا این آژانس از سازمان ملل مستقل است و رسما و عملا فعالیت‌های آن در چارچوب جداگانه‌ای صورت می‌گیرد ، اما مصوبات و گزارش‌های آن برای مجمع عمومی و شورای امنیت سند معتبری محسوب می‌شوند که می‌توانند براساس آنها به تصویب قطعنامه‌های لازم بپردازند .
مقر این سازمان در وین پایتخت اتریش قرار گرفته است و ماموریت اصلی آن ارتقا استفاده‌های صلح‌آمیز از انرژی هسته‌ای و مدیریت برنامه‌های بازرسی ، حسابرسی و کنترل منابع هسته ای که مجموعا تحت لفظ بازرسی و نظارت مطرح می‌باشند، اعلام شده است . طبق اساسنامه‌ این سازمان نظارت و بازرسی یاد شده برای تضمین این امر صورت می‌گیرد که مواد هسته‌ای برای تولید سلاح‌های اتمی به کار نروند. امروزه بازرسان آژانس بیش از 800 تاسیسات هسته‌ای را در 110 کشور تحت بازرسی و نظارت دارند، اما علیرغم این نظارت و بازرسی آژانس هیچ گونه اقتدار مستقلی برای نظارت بر برنامه‌های هسته‌ای کشورهایی که به معاهده‌ منع تکثیر سلاح‌های هسته‌ای نپیوسته‌اند ، ندارد. به علاوه آژانس فقط می‌تواند بر تاسیساتی نظارت کند که کشورها به آن اجازه بازرسی دهند؛ علیرغم این که نظارت آژانس بر فعالیت‌های هسته‌ای عراق از سال 1992 فعالانه و موثر بوده است، اما در موارد دیگر تا خود کشورها به آژانس اجازه ندهند، که از تاسیسات هسته‌ایشان بازرسی کند ، آژانس قادر به اعمال زور و نقض عدم تمایل کشورها نیست. به عنوان مثال، آرژانتین، برزیل، هند، رژیم صهیونیستی وپاکستان تاکنون به آژانس برای نظارت و بازرسی از تاسیسات هسته‌ای خود اجازه نداده‌اند و حتی معاهداتی چون معاهده منع تکثیر سلاح‌های هسته‌ای را نیز امضا نکرده‌اند.

اساسنامه آژانس بين المللي انرژي اتمي

شما میتوانید در ادامه مطلب به ترجمه متن کامل اساسنامه آژانس بین المللی انرژی اتمی دستیابید .

معاهده ی منع گسترش سلاح های هسته ای ( N.P.T )

شما میتوانید در ادامه مطلب به ترجمه متن کامل معاهده ی منع گسترش سلاح های هسته ای ( N.P.T ) دستیابید .

متن بسته جدید پیشنهادی 1+5 به ایران

« به منظور دستیابی به راه حلی جامع، درازمدت و مناسب برای مسئله هسته ای ایران که با قطعنامه های مربوط به سازمان ملل سازگار باشد در تکمیل پیشنهاد ارائه شده به ایران در ژوئن 2006 که هنوز به قوت خود باقی است ، موارد زیربه عنوان سرفصلهای مذاکره مابین کشورهای چین، فرانسه، آلمان، ایران و بریتانیا و ایالات متحده آمریکا به همراه نماینده عالی اتحادیه اروپا پیشنهاد می شود.
تا زمانی که ایران به شکل تصدیق پذیر تمام فعالیتهای مربوط به غنی سازی و بازفراوری خود را ذیل پاراگراف های OP15 و 0p 19 (A قطعنامه 1803 شورای امنیت سازمان ملل به حالت تعلیق درآورد ؛ در راستای این مذاکرات همچنین از ایران انتظار داریم که درخواست های شورای امنیت سازمان ملل و آژانس بین المللی انرژی اتمی را اجابت کند . در مقابل چین ، فرانسه، آلمان ، روسیه ، بریتانیا ، ایالت متحده آمریکا و نماینده عالی اتحادیه اروپا اعلام آمادگی می کنند تا:
- حق ایران را برای توسعه پژوهش ، تولید و کاربرد انرژی صلح آمیز هسته ای مطابق با تعهدات پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای را به رسمیت بشناسند.
- به محض ایجاد اطمینان از ماهیت کاملا صلح آمیز برنامه هسته ای ایران ، با آن همان رفتاری داشته باشند که با برنامه هر کشور فاقد سلاحهای هسته ای در چارچوب ان پی تی(!)
- تاکید دوباره بر حق ایران نسبت به انرژی هسته ای برای مقاصد صرفا صلح آمیز مطابق با تعهدات این کشور در چارچوب پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای.
- تامین کمک های مالی و تکنولوژیک لازم جهت استفاده صلح آمیز ایران از انرژی هسته ای و حمایت نسبت به از سرگیری پروژه های همکاری فنی در ایران توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی.
- حمایت از ساخت نیروگاههای آب سبک مطابق با آخرین فناوری روز.
- حمایت از تحقیق و توسعه در انرژی هسته ای به موازات بازیابی تدریجی اعتماد بین المللی.
- تامین تضمین های الزام آور حقوقی عرضه سوخت هسته ای.
- همکاری در جهت مدیریت سوخت مصرف شده و پسماند رادیواکتیو.

پیشنهادات سیاسی

- بهبود روابط شش کشور و اتحادیه اروپا با ایران و ایجاد اعتماد متقابل
- تشویق تماس و گفتگوی مستقیم با ایران.
- پشتیبانی از ایران در جهت ایفای نقش مهم و سازنده در امور بین الملل.
- ارتقای سطح گفتگو و همکاری در حوزه های منع گسترش سلاح های هسته ای و موضوعات مربوط به امنیت و ثبات منطقه ای.
- کار با ایران و دیگر کشورهای منطقه در جهت ارتقای ترتیبات اعتماد سازی و امنیت منطقه ای.
- ایجاد مکانیزمهای مناسب مشاوره و همکاری.
- حمایت از برگزاری یک کنفرانس درباره مسائل امنیت منطقه ای.
- تاکید دوباره بر اینکه حل مسئله هسته ای ایران به تلاش های منع گسترش سلاح های هسته ای و تحقق هدف خاورمیانه عاری از سلاح های کشتار جمعی شامل سامانه های آنها کمک خواهد کرد.
- تاکید دوباره بر تعهد در چارچوب منشور سازمان ملل که در روابط بین المللی خود از تهدید یا استفاده از زور نسبت تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر کشور یا هر رفتار دیگری که مطابق با منشور سازمان ملل نباشد اجتناب ورزند.
- همکاری در مورد افغانستان شامل همکاری جدی تردر مبارزه با قاچاق مواد مخدر ، حمایت از برنامه های بازگشت آواره های افغان به افغانستان، همکاری در بازسازی افغانستان و همکاری بر تامین امنیت مرزهای ایران و افغانستان.

پیشنهادات اقتصادی

- گامهایی در جهت عادی سازی روابط اقتصادی و بازرگانی از قبیل تسهیل دسترسی ایران به اقتصاد ، بازارها و سرمایه های بین المللی از طریق حمایت عملی در جهت الحاق کامل ایران به ساختارهای بین المللی شامل سازمان تجارت جهانی و ایجاد چارچوبی برای سرمایه گذاری مستقیم و نیز تجارت بیشتر با ایران.

مشارکت در حوزه انرژی

گامهایی در جهت عادی سازی همکاری با ایران در حوزه انرژی:
- ایجاد یک مشارکت درازمدت و وسیع الطیف استراتـژیک انرژی بین ایران و اتحادیه اروپا و دیگر طرف های علاقمند، با کاربردها و تدابیر عینی و عملی.

کشاورزی

- حمایت از توسعه کشاورزی در ایران
- تسهیل خودکفایی کامل ایران در غذا از طریق همکاری در فناوری مدرن.

محیط زیست، زیرساختها

- پروژه های غیر نظامی در حوزه حفاظت از محیط زیست، زیر ساخت ها، علم و فناوری و هایتک : توسعه زیر ساخت های حمل و نقل شامل کریدورهای حمل و نقل بین المللی.
- حمایت از نوین سازی زیر ساخت های مخابراتی شامل امکان لغو محدویت های تجاری مرتبط کامل.

هواپیمایی غیر نظامی

همکاری در هواپیمایی غیر نظامی شامل امکان لغو محدویت های صادراتی سازندگان هواپیما به ایران:
- قادر سازی ایران به نوسازی ناوگان هواپیمایی غیر نظامی خود،
- کمک به ایران در جهت حصول اطمینان از اینکه هواپیماهای ایرانی مطابق با استانداردهای ایمنی بین المللی هستند.

مسائل اقتصادی ، اجتماعی و توسعه انسانی / بشر دوستانه

- در اختیار گذاشتن، در صورت نیاز، کمک به نیازهای توسعه اقتصادی و اجتماعی و بشر دوستانه.
- همکاری و حمایت فنی در حوزه های آموزشی مفید برای ایران:
- حمایت از ایرانیان برای شرکت در دوره های آموزشی یا کسب مدارج علمی در حوزه هایی مانند: مهندسی عمران، کشاورزی و مطالعات زیست محیطی.
- حمایت از برنامه های مشترک بین موسسات آموزش عالی مانند بهداشت عمومی، معیشت روستایی، پروژه های مشترک علمی، مدیریت عمومی، تاریخ و فلسفه.
- همکاری در حوزه توانایی های پاسخ موثر به حوادث غیر مترقبه (مانند زلزله نگاری، پژوهش زمین لرزه، مدیریت بحران و غیره)

مکانیزم اجرا

- تشکیل گروههای ناظر مشترک در جهت اجرای یک موافقتنامه آتی.»

متن نامه متکی به بان کی مون و بسته پیشنهادی ایران

عاليجناب،
همانگونه كه در مكاتبات قبلي به اطلاع شما رسيد، جمهوري اسلامي ايران به عنوان يك كشور مسئول عضو سازمان ملل متحد و بر اساس حقوق و تعهدات بين‌المللي خود همواره بر اهميت چند جانبه گرايي تاكيد نموده است. متاسفانه تعداد اندكي از كشورها با اهداف و انگيزه سياسي ابهاماتي درباره برنامه صرفاً صلح‌آميز هسته‌اي ايران مطرح كرده به استفاده ابزاري از ارگان‌هاي سازمان ملل اقدام نموده‌اند كه ضربه‌اي بر اعتبار و حيثيت سازمان محسوب مي‌شود.
با وجود آن كه آژانس بين‌المللي انرژي اتمي بارها و به طور مكرر بر منحرف نشدن برنامه هسته‌اي ايران تاكيد كرده و بر اساس طرح اقدام توافق شده بين ايران و آژانس مسايل باقي‌مانده كاملاً حل و فصل شده‌اند و در حال حاضر تمامي فعاليت‌ها و برنامه هسته‌اي ايران تحت نظارت كامل آژانس قرار دارد، اما شوراي امنيت سازمان ملل به اقدامات غيرقانوني خود ادامه داده است.
اينجانب طي نامه‌اي مفصل، اصول و استدلال جمهوري اسلامي ايران در خصوص دخالت غيرمنطقي و غير قانوني شوراي امنيت در موضوع هسته‌اي را قبلاً به اطلاع جنابعالي رسانده‌ام. در حقيقت، جمهوري اسلامي ايران، تعاملات سازنده، مذاكرات منطقي، عادلانه، بدون پيش شرط و بر مبناي احترام متقابل را همچنان راه حل اساسي براي ارتقا و بهبود اوضاع و شرايط بين‌المللي مي‌داند. بر همين اساس، جمهوري اسلامي ايران آماده است با گروه 1+5 در يك چارچوب مشخص از موضوعات مربوط به منافع مشترك مذاكره نمايد. جمهوري اسلامي ايران معتقد است اتخاذ يك رويكرد دو سويه مبتني بر تهديد و مذاكره نه تنها هيچ كمكي به حل موضوعات نمي‌كند بلكه بيشتر به پيچيده ‌تر شدن اوضاع مي‌انجامد.
ملت ايران ملتي صلح‌طلب است كه از هيچ تلاشي براي دستيابي به صلح و ثبات جهاني دريغ نكرده است. قدرت و قابليت‌هاي جمهوري اسلامي مي‌تواند به صلح و ثبات منطقه‌اي و بين‌المللي كمك كند. جمهوري اسلامي ايران بر اين باور است كه صلح و امنيت پايدار منطقه‌اي و بين‌المللي، روابط اقتصادي، تجارت آزاد، امنيت انرژي، مبارزه با تروريسم و مواد مخدر و بهره‌ گيري از انرژي هسته‌اي براي مقاصد صلح ‌آميز، زمينه‌هاي مشترك بسيار خوبي را براي همكاري‌هاي درازمدت پايدار فراهم مي سازد.
با توجه به شرايط موجود در سطوح منطقه‌اي و بين‌المللي، جمهوري اسلامي ارايه طرحي نو و كامل را با هدف نيل به همكاري‌هاي پايدار و تعامل سازنده ضروري مي‌داند. جمهوري اسلامي ايران به نوبه خود، پس از مطالعات و ملاحظات گسترده و كارشناسي عميق، بسته‌اي از پيشنهادات و ابتكارهاي بسيار مهم را در زمينه‌هاي مختلف سياسي، امنيتي، اقتصادي و هسته‌اي با دقت فراوان طراحي و تدوين كرده كه به كشورهاي گروه 1+5 ارايه خواهد شد. اين بسته بر اساس عدالت، حاكميت و احترام متقابل و به عنوان اساسي براي آغاز مذاكراتي جامع و همه ‌سويه با اين كشورها بر مبناي تعهدات دسته‌جمعي تهيه شده است. اعتقاد راسخ داريم كه بسته حاضر يك فرصت استثنايي براي همكاري واقعي و جدي بين طرف‌هاي مربوطه فراهم خواهد نمود.
تمايل دارم بر اين نكته مهم تاكيد كنم كه رويكرد اصلي جمهوري اسلامي ايران به اين بسته پيشنهادي، رويكردي راهبردي است. لذا اميدوارم طرف‌هاي ذيربط به خوبي به اهميت موضوع و محتواي بسته پيشنهادي به عنوان راه حل جامع مشكلات و چالش‌هاي منطقه‌اي و جهاني و مبنايي براي همكاري‌هاي دراز مدت پي برده و با نگرشي سازنده با آن برخورد و از آن استقبال نمايند.
منوچهر متكي وزير امور جمهوري اسلامي ايران

متن بسته پيشنهادي ايران براي مذاكرات سازنده :

با تاكيد بر ضرورت پايبندي به اصول عدالت، قانونگرايي، به رسميت شناختن حقوق ملت‌ها، احترام به حق حاكميت كشورها، تحكيم صلح و ثبات منطقه‌اي و جهاني، پرهيز از انحصارگرايي و تهديد، احترام به دموكراسي، ارزش‌هاي انساني و فرهنگ ملت‌ها و با رد بي‌عدالتي‌ها و بي‌قانوني‌هاي اعمال شده در حقوق ملت‌ها؛ جمهوري اسلامي ايران معتقد است طيف وسيعي از موضوعات نظير مسائل امنيتي، تحولات منطقه‌اي و جهاني، انرژي هسته‌اي، تروريسم، دموكراسي و غيره وجود دارد كه به‌طور جدي ظرفيت زيادي را براي همكاري دارا هستند.
موضوعاتي نظير مبارزه با مواد مخدر و حفظ محيط ‌زيست، مسائل اقتصادي، تكنولوژيك، تجاري و بخصوص انرژي را بايد به مسايل فوق‌الذكر افزود كه فرصت‌ها و زمينه‌هاي بسيار خوبي را براي همكاري‌هاي سازنده فراهم مي‌آورد.
بنابراين، با توجه به تحولات رخ داده در سطح منطقه‌اي و جهان، ارائه طرحي نو و تكامل يافته از تعامل ضروري است. هدف اصلي جمهوري اسلامي ايران در دور جديد مذاكرات، توافق همه‌جانبه مبتني بر حسن‌نيت ‌جمعي براي تحقق همكاري‌هاي بلندمدت طرفين و تحكيم صلح و امنيت پايدار منطقه‌اي و بين‌المللي مبتني بر عدالت است.
ما همچنين بر اين باور هستيم كه اين مذاكرات ظرفيت آن را دارد كه در ادامه از ساير دولت‌ها براي دستيابي به امكان همكاري درباره مفاد اين بسته، نيز دعوت به عمل آيد. نتيجه اصلي دور جديد مذاكرات، توافق درباره «تعهدات مشترك» در زمينه همكاري‌هاي اقتصادي، سياسي منطقه‌اي ـ بين‌المللي، هسته‌اي و امنيت انرژي است.
بنابراين، ما آماد‌ه‌ايم مذاكرات همه‌جانبه و فراگيري را بر مبناي موضوعات ذيل آغاز كنيم:

الف) موضوعات سياسي و امنيتي:

1ـ دفاع از حقوق و كرامت انسان‌ها و احترام به فرهنگ ملت‌ها از مهم‌ترين دغدغه‌هاي جامعه بشري است كه گفتگو براي تحقق شايسته آن ضروري است.

2ـ گفتگو درباره تقويت، ثبات و تحكيم صلح عادلانه و پيشرفت دموكراسي در جهان و منطقه بر مبناي:
ـ احترام به حقوق ملت‌ها و منافع ملي آنها؛
ـ كمك به حاكميت ملي كشورها بر مبناي روش‌هاي دموكراتيك؛
ـ جلوگيري از خشونت و نظامي‌گري؛
ـ جلوگيري از تروريسم و عوامل سهيم در آن.
بر اين مبنا، جمهوري اسلامي ايران آماده گفتگو براي همكاري در جهت تقويت ثبات و تحكيم صلح عادلانه و پيشرفت دموكراسي در مناطقي است كه از بي‌ثباتي، نظامي‌گري، خشونت و تروريسم رنج مي‌برند. اين همكاري مي‌تواند در نقاطي از جهان به خصوص خاورميانه، بالكان، آفريقا و آمريكاي جنوبي شكل‌ گيرد. همكاري براي كمك به مردم فلسطين در جهت يافتن طرحي جامع، پايدار، دموكراتيك و عادلانه براي حل موضوع 60 ساله فلسطين مي‌تواند نمونه‌اي از اين همكاري‌ها باشد.

3ـ مبارزه با تهديدهاي مشترك امنيتي و گفتگو براي تحقق همكاري دسته جمعي جهت مبارزه با عوامل ايجاد كننده و تقويت‌كننده تهديدهاي امنيتي ذيل:
ـ تروريسم؛
ـ مواد مخدر؛
ـ مهاجرت‌هاي غيرقانوني؛
ـ جرائم سازمان يافته

ب) موضوعات اقتصادي:

1ـ همكاري در زمينه انرژي و امنيت آن در عرصه‌هاي توليد، عرضه، انتقال و مصرف.
2ـ همكاري در زمينه تجارت و سرمايه‌ گذاري.
3ـ كمك عمومي به رفع فقر از كشورهاي ضعيف و تلاش براي كاهش فقر و فاصله طبقاتي.
4ـ كاهش آسيب‌هاي ناشي از نوسانات شديد قيمت‌ها و باز تنظيم مناسبات پولي و مالي جهان براي حمايت از كشورهاي جهان.

ج) موضوع هسته‌اي

در ارتباط با موضوع هسته‌اي ، ايران آماده است در يك نگرش جامع و به عنوان عضوي فعال و موثر از NPT و آژانس ، موضوعات ذيل را در دستور كار قرار دهد:

1ـ حصول اطمينان بيشتر از عدم انحراف فعاليت‌ هسته‌اي كشورها؛
2ـ ايجاد كنسرسيوم غني‌سازي و توليد سوخت هسته‌اي در نقاط مختلف دنيا از جمله ايران؛
3ـ همكاري براي دستيابي و بهره‌ گيري از فناوري صلح‌آميز هسته‌اي و تسهيل بهره‌مندي عموم كشورها از آن؛
4ـ تحقق خلع سلاح هسته‌اي و تعيين كميته‌اي براي پيگيري اين موضوع ؛
5ـ تقويت نظارت آژانس بر فعاليت هسته‌اي كشورها ؛
6ـ همكاري‌هاي مشترك در ايمني و حفاظت فيزيكي هسته‌اي.
7- تلاش براي ترغيب ديگر كشورها به منظور كنترل صادرات مواد و تجهيزات هسته‌اي.

د )جمهوري اسلامي ايران در چارچوب اين بسته آماده شروع مذاكراتي جدي و هدفمند براي نيل به نتيجه‌اي مشخص است . اين مذاكرات مي‌تواند پس از دوره‌اي مشخص (حداكثر 6 ماه ) مورد ارزيابي قرار گرفته و درباره ادامه آن تصميم‌ گيري شود.

متن قطعنامه 1803 شورای امنیت

شورای امنیت سازمان ملل بـا ۱۴رای مـثبت و رای ممتنع اندونزی، قطعنامه ۱۸۰۳ دربـاره ایـران را تـصویب کرد که متن کامل آن به شرح زیر است :

شـورای امنیت،

با یادآوری بیانیه ریاست شورای امنیت در ۲۹ مارس ۲۰۰۶ و قطعنامه ۱۶۹۶ در ۳۱ جولای ۲۰۰۶ و قطعنامه ۱۷۳۷ در ۲۳ دسامبر ۲۰۰۶ و قطعنامه ۱۷۴۷ در ۲۴ مارس ۲۰۰۷ و با تایید مفاد آنها؛ با تاکید بر تعهد خود درباره معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای، ضرورت تمکین همه کشورهای عضو این معاهده به اجرای کامل تعهداتشان در این زمینه و یادآوری حق همه کشورهای عضو ، مطابق با بندهای اول و دوم این پیمان برای تحقیقات، توسعه ، تولید و استفاده از انرژی اتمی در مسیر اهداف صلح آمیز بدون هیچ گونه تبعیض ، با یادآوری قطعنامه شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی سال ۲۰۰۶ که در آن آمده است که راهکاری برای مسئله هسته‌ای ایران در کنار تلاش‌های بین المللی برای جلوگیری از گسترش هسته‌ای و تحقق هدف ایجاد خاورمیانه عاری از تسلیحات هسته‌ای و ابزارهای استفاده از این تسلیحات خواهد بود ، با نگرانی جدی یادآور می‌شود همانگونه که در گزارش‌های ۲۳ مه ۲۰۰۷، ۳۰ آگوست ۲۰۰۷ ، ۱۵ نوامبر ۲۰۰۷ و ۲۲ فوریه ۲۰۰۸ مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی تایید شده است ، ایران به صورت کامل و پایدار فعالیت‌های غنی سازی و بازفرآوری و پروژه‌های مربوط به آب سنگین که در قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶ ) ، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) عمل نکرده ، همکاری‌های خود با آژانس بر اساس پروتکل الحاقی را از سر نگرفته و به اقداماتی که شورای حکام آژانس از آن خواسته بود نیز عمل نکرده و به مفاد قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶) ، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) که برای اعتماد سازی ضروری هستند، پایبند نبوده است و از این که ایران این اقدامات را در پیش نگرفته است، ابراز تاسف می‌کند، با نگرانی اشاره می‌کند که ایران توجه خاصی به حق آژانس در بازبینی اطلاعات مربوط به طراحی که از سوی ایران در اختیار قرار گرفته و متعاقب آن اصلاح در کد ۱/۳ و با تاکید بر اساس بند ۳۹ توافقنامه پادمان ایران که بر اساس آن کد ۱/۳ را نمی‌توان به صورت یکجانبه اصلاح و یا به حالت تعلیق درآورد و با تاکید بر این که حق آژانس در بازبینی اطلاعات طراحی که در اختیار آن قرار گرفته یک حق دایمی است که به مرحله ساخت و وجود مواد هسته‌ای در تـاسیسات هسته‌ای بستگی ندارد ، ‌‌با تاکید بر تعهد خود به اجرای اختیارات آژانس بین المللی انرژی اتمی و حمایت قدرتمند از نقش شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی و ضمن ستایش از آژانس برای تلاش‌های آن در راه حل مسائل باقی مانده مربوط به برنامه هسته‌ای ایران که با عنوان طرح اقدام میان دبیرخانه آژانس و ایران توافق شد و با استقبال از پیشرفت‌های صورت گرفته در اجرای این برنامه کاری که در گزارش۱۵ نوامبر ۲۰۰۷ مدیر کل نیز به آن اشاره شده، بر اهمیت ارائه نتایج سریع و محسوس و اجرای موثر این طرح اقدام توسط ایران از جمله ارائه پاسخ به تمامی‌سوال‌های مطرح شده از سوی آژانس تاکید می‌کند ، تا آژانس بتواند از طریق اجرای تدابیر شفافیت ساز بتواند صحت و کمال اظهارات ایران را مورد ارزیابی قرار دهد .
شورای امنیت اعلام می‌کند تعلیق یاد شده در پاراگراف دوم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و همچنین پایبندی کامل و بازبینی شده الزامات تعیین شده توسط شورای حکام آژانس در حل دیپلماتیک و از طریق مذاکره که بتواند ماهیت صرفاً صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران را تایید کند ، سهیم خواهد بود .
شورای امنیت تاکید می‌کند چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلیس و آمریکا تمایل دارند تدابیر اساسی بیشتری را جهت بررسی یک راهبرد کلی برای حل مساله هسته‌ای ایرانیان از طریق گفت وگو و بر اساس پیشنهاد ژوئن ۲۰۰۶ خود اتخاذ کنند و یادآور می‌شود که تایید این کشورها به این که به محض حصول اعتماد جامعه بین الملل درباره ماهیت صرفا ً صلح آمیز برنامه هسته‌ای ایران ، با این کشور به همان نحوی برخورد خواهد شد که با یک کشور غیرتسلیحاتی عـضو معاهده منع گسترش تسلیحات هسته‌ای برخورد می‌شود .
با توجه به حقوق و تعهـدات کشـورهـا در ارتبـاط با تجارت بین المللی، با اسـتـقـبـال از راهـنـمـایـی‌هـای ارائـه شـده توسط تیم ویژه اقدامات مالی(FATF) به منظور کمک به کشورها در اجرای تعهدات مالی خود بر اساس قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) شورای امنیت ، ‌مصمم است با تدوین تدابیر متناسب برای متقاعد کردن ایران به پایبندی به قطعنامه ۱۶۹۶ (۲۰۰۶ ) ، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و الزامات آژانس عمل کند . شورا برای جلوگیری از توسعه فن آوری‌های حساس ایران در زمینه برنامه‌های هسته‌ای و موشکی خود تلاش خواهد کرد تا زمانی که شورای امنیت تعیین کند که اهداف این قطعنامه‌ها محقق شده است، با نگرانی از خطرات مربوط به گسترش هسته‌ای ارایه شده از برنامه هسته‌ای ایران که در اینجا منظور ادامه قصور ایران در اجرای تعهدات خود در قبال شورای حکام آژانس و اجرای قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) شورای امنیت است و همچنین با توجه به مسئولیت اولیه شورای امنیت در چارچوب منشور سازمان ملل برای حفظ صلح و امنیت بین المللی و اقدام بر اساس ماده ۴۱ از فصل هفتم منشور سازمان ملل متحد:

۱) شورا تایید می‌کند که ایران باید بدون هیچگونه تاخیری اقدامات مورد نظر شورای حکام آژانس در قطعنامه gov‌ /۲۰۰۶/‌1۴ که برای ایجاد اعتماد در خصوص صلح آمیز بودن برنامه اتمی ایران و همچنین حل مسائل باقی مانده ضروری هستند، اتخاذ کرده و طبق این متن، شورا تصمیم خود را مبنی بر این که ایران باید بدون تعلل بیشتر، گام‌های مورد نظر در پاراگراف دوم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) را بردارد، مورد تاکید قرار می‌دهد؛ و تصریح می‌کند که آژانس بین المللی انرژی اتمی به دنبال این تاییدیه است که ایران بند اصلاح شده ۱/۳ را بکار بندد؛

۲ ‌‌) شورا از توافق میان ایران و آژانـس به منظور حل تمامی‌مسائل باقی مانده در ارتباط با برنامه هسته‌ای ایران و پیشرفت هایی که در این خصوص صورت گرفته و در گزارش ۲۲ فوریه ۲۰۰۸ مدیر کـل ذکـر شـده است، استقبال می‌کند و آژانس را تشویق می‌کند فعالیت‌های خود را برای مشخص شدن مسائل باقی مانده ادامه دهد تاکید می‌کند این اقدام باعث احیای اعتماد جامعه جهانی به صرفا صلح آمیز بودن ماهیت برنامه هسته‌ای ایران خواهد شد و از آژانس در تقویت پادمان‌های خود در مورد فعالیت‌های هسته‌ای ایران مطابق با توافقنامه پادمان بین ایران و آژانس حمایت می‌کند.
۳) شورا از همه کشورهای عضو می‌خواهد تا در مورد ورود یا گذر افرادی که مستقیما در فعالیت‌های اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه سیستم تحویل تسلیحات اتمی ایران نقش دارند یا از آن حمایت می‌کنند ، از خاک خود هوشیار باشند و تامل به خرج دهند.
شورا همچنین اینگونه تصمیم گرفته است کشورها کمیته‌ای را که به دنبال بند ۱۸ قطعنامه ۱۷۳۷ تشکیل شده است (در این متن با عنوان کمیته از آن یاد می شود) از ورود یا گذر افراد مورد نظر از خاک خود مطلع کنند. منظور افرادی است که در پیوست ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، پیوست اول قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) یا پیوست اول این قطعنامه نامشان ذکر شده است. آنها همینطور باید افرادی را که شورای امنیت یا کمیته اعلام کرده است و مستقیما در پیشبرد یا حمایت از فناوری اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه ســیــسـتــم‌هــای پـرتـاب تـسـلـیـحـات اتـمـی و هـمـچـنـیـن کسانی که در تامین قطعات، کالاها، تجهیزات، مواد و فناوری ای نقش دارند و بر اساس پاراگراف های سوم و چهارم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) ممنوع اعلام شده‌ زیر نظر بگیرند و ورود و گذر آنها را از خاک خود به اطلاع کمیته برسانند مگر در مواردی که سفر آنها مستقیما مرتبط با بخش‌های ب قسمت اول و دوم از پاراگراف ۳ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) ذکر شده است؛

۴) شورا تاکید می‌کند که هیچ چیز در پاراگراف بالا مستلزم این نیست که یک کشور مانع از ورود اتباع خود به خاک خود شود و همه کشورها باید در راستای اجرای پاراگراف بالا مـلاحـظـات بشردوستانه از جمله موازین مذهبی و همینطور اهداف مطرح شده در این قطعنامه و قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) از جمله بند ۱۵ منشور آژانس بین المللی انرژی اتمی را رعایت کنند؛

۵) شورا تصمیم می‌گیرد که تمامی کشورها باید اقدامات لازم بمنظور جلوگیری از ورود یا گذر افراد نامبرده در فهرست دوم این قطعنامه و همچنین افراد دیگری که توسط شورای امنیت یا کمیته از آنها به عنوان افرادی که در فعالیت‌های اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه سیستم تحویل تسلیحات اتمی ایران مستقیما نقش دارند یا از آن حمایت می‌کنند را اتخاذ نمایند. آنها همینطور باید افرادی را که شورای امنیت یا کمیته اعلام کرده و بطور مستقیم در پیشبرد یاحمایت از فناوری اتمی حساس تولید و تکثیر یا توسعه سـیـسـتـم‌هـای تـحـویـل تـسـلـیـحـات اتمی بعلاوه در تامین قطعات، کالاها ، تجهیزات ، مواد و فناوری‌ای نقش دارند که بر اساس پاراگراف های سوم و چهارم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) ممنوع اعلام شـده‌انـد‌، زیـر نظر بگیرند مگر در مواقعی که سفر آنها مستقیما مرتبط با بخش‌های ب قسمت اول و دوم پاراگراف سوم قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) است و این‌که هیچ چیزی در این پاراگراف نباید مانع از آن شود که کشوری به اتباع خود اجازه ورود به خاک خود را نشود؛

۶) شورا تصمیم می گیرد تدابیر اعمال شده در پاراگراف پنج نباید شامل مواردی شود که کمیته به صورت موردی تصمیم می‌گیرد چنین سفرهایی بر اساس نیازهای بشردوستانه، از جمله تعهدات مذهبی یا درزمانی که کمیته به این نتیجه برسد که چنین استثنایی باعث پیشرفت اهداف قطعنامه کنونی می‌شود، نباید اجرا شود؛
۷) شورا تصمیم می‌گیرد که تدابیر مورد نظر در پاراگراف ۱۲ و ۱۳،‌ ۱۴ و ۱۵ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) باید شامل اشخاص و سازمان‌های فهرست‌شده در پیوست اول و سوم این قطعنامه و هر شخص یا سازمانی شود که از جـانـب آنـهـا یـا در مـسـیـــر آنـهـا فـعـالـیـــت مـی‌کند و یـــا سازمان‌هایی که مالکیت یا اداره آن در اختیار آنهاست و افراد یا سازمان‌هایی که شورا یا کمیته تشخیص می‌دهند به افراد یا سازمان‌های یاد شده در بی‌توجهی به تحریم‌ها، یا نقض مفاد این قطعنامه، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) یا قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) کمک کرده‌اند؛

۸) شورا تصمیم می‌گیرد که همه کشورها باید اقدامات مقتضی برای جلوگیری از تامین، فروش یا انتقال مستقیم یا غیر مستقیم مواد یا سلاح مربوطه از طریق خاک این کشورها، اتباع ، ناو یا هواپیمای منتقل شود که با پرچم آنها تردد می‌کند و یا از آنها به نفع ایران استفاده شود صرف‌نظر از این که این از خاک آنها آغاز شده باشد.
الف) جلوگیری از تمامی اقلام، مواد ، تجهیزات ، کالاها و فناوری که در /INFCIRC۲۵۴/۷./Rev۲Part از سند S/۲۰۰۶/۸۱۴ تعیین شده است، به جز تامین، فروش یا انتقال، بر اساس الزامات پاراگراف قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری تعریف شده در بخش اول و دوم پیوست آن سند و بخش ۳ تا ۶ که پیشتر به اطلاع کمیته رسیده است، تنها زمانی که صرفا جهت استفاده در راکتور آب سبک تهیه می شوند و زمانی که چنین تامین، فروش یا انتقالی برای همکاری های فنی که توسط آژانس در اختیار ایران قرار خواهد گرفت یا تحت نظارت آن همانگونه که در پاراگراف ۱۶ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) تعیین شده است.
ب) جلوگیری از تمامی اقلام، مواد، تجهیزات، کالاها و فناوری تعریف شده در ۳..A۱۹ از بخش دوم سند /S۲۰۰۶/ ۸۱۵؛

۹) شـورا از تمامی کشورها می‌خواهد در پذیرفتن تعهدات جدید عمومی برای کمک‌های مالی جهت تجارت با ایران، از جمله ارائه اعتبارنامه‌های صادرات، ضمانت‌نامه‌ها یا بیمه، به اتباع خود یا سازمان هایی که در چنین تجارت‌هایی دست دارند، هوشیار باشند تا از چنین کمک های مالی که ممکن است به تولید و تکثیر فعالیت‌های حساس هسته‌ای و یا توسعه سیستم‌های پرتابی و حمل تسلیحات هسته‌ای همچون مواردی که در قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) به آن اشاره شده، اجتناب شود؛

۱۰) شورا از تمامی کشورها می‌خواهد برفعالیت‌های موسسات مالی کشور خود با تمامی بانک‌های موجود در ایران، خصوصا بانک ملی و بانک صادرات و شـعـبـات و زیـرمـجـمـوعـه‌هـای آنـان در خـارج از این کشورهوشیار بـاشـنـد تـا از ایـن کـه چـنین فعالیت‌هایی به گسترش فعالیت‌های حساس هسته‌ای یا توسعه سیستم های پرتابی تسلیحات هسته‌ای منجر می‌شود، همانگونه که در قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) به آن اشاره شده، اجتناب گردد؛
۱۱) شورا از تمامی کشورها می‌خواهد مطابق با قوانین و اختیارات حقوقی ملی خود و مطابق با قوانین بین المللی، خصوصا قانون دریا و توافقنامه‌های بین‌المللی مرتبط با هوانوردی غیرنظامی، محموله هایی را که توسط کشتی ها و هواپیماهایی که به سمت ایران و یا از ایران، توسط شرکت هواپیمایی ایران و یا شرکت حمل و نقل دریایی جمهوری اسلامی ایران وارد فرودگاه‌ها و بنادر آنها می‌شوند را مورد بازرسی قرار دهند. با توجه به این که دلایل منطقی وجود دارد تصور شود آن کشتی یا هواپیما در حال حمل کالاهایی است که بر اساس این قطعنامه و قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) یا قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) ممنوع اعلام شده اند؛

۱۲) شورا همه کشورها را ملزم می‌کند تا در صورتی که بازرسی که در پاراگراف فوق به آن اشاره کردیم صورت گرفت، طی پنج روز کاری گزارشی کتبی در مورد بازرسی، خصوصا توضیح در مورد دلایل بازرسی و همچنین اطلاعات مربوط به زمان، مکان، شرایط و نتایج به دست آمده مرتبط با آن بازرسی ارایه کنند؛

۱۳) شورا از همه کشورها می خواهد طی ۶۰ روز از زمان تصویب این قطعنامه اقداماتی را که در راستای اجرای موثر پاراگراف های ۳، ۵، ۷، ۸، ۹، ۱۰ و ۱۱ انجام داده‌اند که در بالا به آنها اشاره شد، به کمیته گزارش کنند؛

۱۴) شورا تصمیم می‌گیرد کمیته‌ای که بر اساس پاراگراف ۱۸ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) تشکیل شده برای تدابیر اعمال شده در قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و قطعنامه جاری قابل اعمال است؛

۱۵) شورای امنیت بر تمایل چین، فرانسه، آلمان، روسیه، انگلیس و آمریکا بمنظور بهبود تلاش های دیپلماتیک بمنظور ارتقای از سرگیری مذاکرات و مشورت‌ها بر اساس پیشنهاد خود به ایران، با این دیدگاه که به یک راه حل جامع، بلند مدت و مناسب برای این مساله دست یابد و در نتیجه آن امکان برقراری تمامی روابط و همکاری های گسترده تر با ایران بر اساس احترام متقابل و اعتماد سازی بین المللی در مورد این که برنامه هسته ای ایران صرفا صلح آمیز است، تاکیدمی‌کند و اعلام می‌دارد در صورتی که ایران تمامی فعالیت‌های مرتبط با غنی‌سازی و بازفرآوری از جمله فعالیت‌های تحقیقاتی و توسعه‌ را به حالت تعلیق در آورد و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی آن را راستی‌آزمایی کند، مذاکرات مستقیم خود را با این کشور آغازخواهند کرد؛

۱۶) شورا نماینده عالی سیاست مشترک خارجی و امنیت اتحادیه اروپا را تشویق می‌کند تا به ارتباطات خود با ایران بر اساس پیشنهادات وابسته ارائه شده از سوی چین ، فرانسه ، آلمان ، روسیه ، انگلیس و آمریکا با این دیدگاه که شرایط لازم برای از سرگیری مذاکرات راایجاد کند ، ادامه دهد. شورا بر اهمیت این امر تاکید می‌کند که همه کشورها از جمله ایران، اقدامات لازم را برای تضمین این امر اتخاذ کنند که نباید ادعایی از جانب دولت ایران یا نهاد یا شخصیتی در ایران که بر اساس قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و قطعنامه‌های مرتبط مشخص شده‌اند، یا اشخاصی باقی بماند که مدعی هستند به نفع شخص یا نهاد در ارتباط با هر قرارداد یا تعاملی دخالت دارند که بنا بر تدابیر اعمال شده در این قطعنامه، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) مـمـنـوع اعـلام شـده اسـت؛
۱۸) شورا از دبیر کل آژانسمی خواهد طی ۹۰ روز گزارشی مبنی بر این‌که آیا ایران تمامی فعالیت های ذکر شده در قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و همچنین در مورد پایبندی ایرانیان به تمامی اقداماتی که شورای حکام از ایران خواسته و دیگر مفادی که در قطعنامه های ۱۷۳۷(۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و این قطعنامه از آنها خواسته شده است به شورای حکام آژانس و در موازات آن به شورای امنیت سازمان ملل متحد ارائه کند تا مورد بررسی قرار گیرد؛

۱۹) شورا مجددا تاکید می‌کند که باید اقدامات ایران را با توجه به گزارش‌هایی که در پاراگراف‌های بالا به آن اشاره شد، بررسی کند.
الف) این که شورا باید اجرای تدابیر را تا مدتی که ایران همه فعالیت‌های بازفراوری و غنی‌‌سازی را متوقف کرده باشد از جمله تحقیق و توسعه که توسط آژانس راستی آزمایی شده باشد، به حال تعلیق درآورد تا مذاکرات را با حسن نیت پیش رفته و یک نتیجه فوری به گونه‌ای حاصل شود که مورد قبول طرفین باشد.

ب) این شورا باید تدابیر مورد نظر در پاراگراف های ۳، ۴، ۵، ۶، ۷ و ۱۲ قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶) و همینطور پاراگراف های ۲، ۴، ۵، ۶ و ۷ قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و پاراگراف‌های ۲، ۴، ۶، ۷، ۸، ۹ و ۱۰ و ۱۱ این قطعنامه را در زودترین زمان ممکن بعد از دریافت گزارش مورد نظر در پاراگراف فوق مبنی بر این که ایران کاملا به تعهدات خود در قطعنامه‌های مذکور شورای امنیت و برآورده کردن خواسته‌های شورای حکام عملی کند به گونه‌ای که به تایید شورای رسیده باشد.

ج) این شورا باید در صورتی که گزارش مورد نظر حاکی از آن باشد که ایران به قطعنامه ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) و این قطعنامه عمل نکرده است، تدابیر دیگری را بر اساس بند ۴۱ از فصل هفتم منشور سازمان ملل اتخاذ کند تا ایران را متقاعد نماید که به این قطعنامه ها و درخواست های آژانس پاسخ مثبت بدهد، و تاکید می کند تصمیمات بعدی زمانی لازم خواهند شد که چنین تدابیر ضروری شوند؛

۲۰) شورا این مساله را همچنان پیگیری خواهد کرد.

ضمائم قطعنامه 1803شورای امنیت :

ضمیمه :(I)

1- عـلایـی (کـه در مـدیـریت مونتاژ و مـهـنـدسـی سـانـتـریـفیوژها دخالت دارد)
2- فدایی آشیانی (که در تولید کربن آمـونـیـوم اورانـیـل و مـدیـریت مجموعه غنی‌سازی اورانیوم نطنز دخالت دارد)
3- رضایی آشتیانی - از مقامات ارشد اداره اکـتـشـافـات و اسـتـخـراج معادن سازمان انرژی اتمی ایرانAEOI
4- بختیار (که در تولید مگنزیوم با غنای ۹۹ و ۹ دهم درصد دخالت دارد)
5- بهزاد (بخاطر دخالت در تـولـیـد اجـزاء دستگاه های سانتریفیوژ)
6- اسلامی (رییس موسسه تحقیقاتی و آموزشی صنایع دفاع)
7- حسینی ( از مقامات سازمان انرژی اتمی ایران AEOI که در پروژه رآکـتـور تـحـقـیـقـاتـی آب سنگین اراک دخالت دارد)
8- کریمی ثابت ( رییس شرکت انرژی نوین که در قطعنامه ۱۷۴۷ (۲۰۰۷) از وی نام برده شد)
9- مهاجرانی (به خاطر دخالت در مدیریت تاسیسات تبدیل اورانیوم (UCF) اصفهان)
10- نقدی (معاون سابق تحقیقات لجستیک و صنعتی ستاد کل نیروهای مسلح رییس سابق ستاد مبارزه با قاچاق کالا و ارز که در تلاش ها برای دور زدن تحریم‌های اعمال شده توسط قطعنامه های ۱۷۳۷ و ۱۷۴۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد دخالت داشته است)
11- رشـیــدی (به خاطر دخالت در فعالیت‌های مربوط به غنی سازی در نطنز)
12- سلیمانی (مدیر عملیات حفاری اورانیوم در معدن اورانیوم ساغند)

ضمیمه :(II)

الف) افرادی که نام آنها در قطعنامه ۱۷۳۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد ذکر شده است:

1- قنادی(معاون AEOI در بخش تحقیقات و توسعه)
2- آقاجانی(رییس مرکز آزمایشی غنی‌سازی سوخت PFEP در نطنز)
3- عسگرپور (مدیر عامل اراک)

ب) افرادی که نام آنها در قطعنامه ۱۷۴۷ شورای امنیت سازمان ملل متحد ذکر شده‌ است:

1- صفدری (مدیر تاسیسات غنی سازی نطنز)
2- رحیمی (رییس مرکز تحقیقات و تولید سوخت اتمی اصفهان که بخشی از شرکت تولید و تهیه سوخت هسته‌ای سازمان انرژی اتمی ایران است و در فعالیت‌های غنی سازی مشارکت دارد) .

ضمیمه :(III)

1- شرکت ابزار برش کاوه (به خاطر دخالت در تولید اجزای دستگاه‌های سانتریفیوژ)
2- شرکت های بازرگانی تجارت توانمند سکال و شرکت‌های سیستم سکال (این شرکت تابعه سعی کرده بود برای نهادی که در قطعنامه ۱۷۳۷ بـه آن اشـاره شـده، مـحـصـولات حـسـاسـی را خــریــداری کــنــد)
3- شــرکــت الـکـتـرونـیـکی صنام(زیر مجموعه صنایع هوا فضای وزارت دفاع (AIO) که در برنامه موشک های بالستیکی ایران دست دارد)
4- گروه فنی اتحاد (زیر مجموعه سازمان صنایع هوا فضای وزارت دفاع (AIO) که در برنامه موشک های بالستیکی ایران دست دارد)
5- کارخانجات صنعتی ماشین‌های دقیق (IFP ) ، ( کارخانه کاربردی آکا - زیر مجموعه سازمان صنایع هوا فضای وزارت دفاع (AIO) که برای تهیه برخی تجهیزات مورد استفاده قرار می گرفته است)
6- جابر ابن حیان) آزمــایـشـگــاه مـتـعـلــق بـه AEOI فـعـال در فـعـالـیـت‌هـای چرخه سوخت هسته‌ای)
7- شرکت صنعتی جوزا (زیر مجموعه سازمان صنایع هوا فضای وزارت دفاع (AIO) که در برنامه موشک های بالستیکی ایران دخالت دارد)
8- صـنـایـع متالورژی خراسان(زیر مجموعه صنایع مهمات‌سازی (AMIG) است که به وزارت دفاع ایران وابسته است، این گروه در تولید اجزای دستگاه های سانتریفیوژ شرکت دارد)
9- شرکت تولیدی باتری نیرو(این شرکت زیر مجموعه سازمان صنایع دفاعی ایران است. وظیفه آن ساخت واحدهای برق برای ارتش ایران از جمله سیستم های موشکی است)
10- صنایع انرژی پیشگام (در ساخت تاسیسات تبدیل اورانیوم اصفهان مشارکت داشته است)
11- شرکت تهیه تجهیزات ایمنی) SEP زیر مجموعه سازمان صنایع هوا فضای وزارت دفاع (AIO) کــه در بــرنــامــه مــوشـک‌هـای بـالـسـتـیـکـی ایران دست دارد)
12- شرکت تماس(در فعالیت های مربوط به غنی سازی شرکت دارد. تماس یک نهادی است که چهار شـرکـت تحت پوشش آن تاسیس شده‌اند. یکی از آنها در زمینه استخراج اورانیوم، یکی در زمینه کنسانتره و دیگری در زمینه فرآوری اورانیوم، غنی‌سازی و ضایعات آن فعالیت می کنند)

متن قطعنامه ۱۷۴۷ شورای امنیت سازمان ملل


شوراى امنيت،
"با يادآورى اظهارات رئيس شورا در 29 مارس 2006 و قطعنامه 1696 در 31 جولاى 2006 و قطعنامه 1737 در 23 دسامبر 2006 و با تاييد مفاد آنها؛

" با تاکيد بر تعهدات خود در قبال پيمان منع توليد و تکثير، تعهد همه کشورها در قبال اين پيمان مبنى بر اجراى کامل وظايف خود در اين زمينه و يادآورى حق همه طرفين در چارچوب بندهاى اول و دوم اين پيمان براى توسعه تحقيقات، توليد و استفاده از انرژى اتمى در مسير اهداف صلح‌آميز بدون وجود هيچ‌گونه تبعيضى در ميان آنها؛

"با يادآورى نگرانى جدى خود از گزارشات مدير کل آژانس بين‌المللى انرژى اتمى که در قطعنامه‌هاى 1696 (2006) و 1737 (2006) مطرح گرديده اند؛ و "با يادآورى گزارش آخر مدير کل آژانس بين‌المللى انرژى اتمى (gov/2007/8) مورخ 22 فوريه 2007 و ابراز تاسف از اينکه، همانطور که در قطعنامه نيز قيد شد، ايران به قطعنامه 1696 (2006) و 1737 (2006) عمل نکرده است؛

"با تاکيد بر اهميت تلاش‌هاى سياسى و ديپلماتيک براى يافتن راه حلى مسالمت‌آميز جهت اطمينان از اينکه برنامه اتمى ايران کاملا در مسير مقاصد صلح‌آميز قرار دارد و با توجه به اينکه چنين راه حلى به نفع پيمان منع توليد و تکثير در نقاط ديگر جهان نيز خواهد بود و با استقبال از از تعهد مستمر چين، فرانسه، آلمان، روسيه ، انگليس و آمريکا در مورد اين مساله و با حمايت نماينده ارشد اتحاديه اروپا براى يافتن راه حلى مسالمت‌آميز؛

"با يادآورى قطعنامه شوراى حکام آژانس (gov/2006/14) که بر اساس آن يافتن راه حلى براى مساله اتمى ايران باعث ارتقاء سطح تلاش هاى جهانى براى منع توليد و تکثير و تحقق هدف آژانس براى ايجاد خاورميانه اى عارى از تسليحات اتمى از جمله ابزارهاى تحويل آنها خواهد شد؛

"شورا مصمم است با اتخاذ تدابير مناسب براى متقاعد کردن ايران جهت اجراى قطعنامه 1696 و 1737 و برآوردن درخواست‌هاى آژانس بين‌المللى انرژى اتمى، تصميمات خويش را عملى کند. همچنين تا زمانى که شورا اعلام کند، اهداف قطعنامه‌هاى مذکور برآورده شده است، بايد مانع از توسعه فناورى حساس ايران در زمينه برنامه هاى اتمى و موشکى خود شد؛

"با يادآورى تعهدات کشورها براى پيوستن به تلاشهاى چندجانبه جهت عملى ساختن تدابير مورد نظر شوراى امنيت؛

"با ابراز نگرانى از اينکه خطرات توليد و تکثير ناشى از برنامه اتمى ايران و طبق اين متن ، قصور ايران در اجراى تعهدات خود در قبال شوراى حکام آژانس و اجراى قطعنامه‌هاى 1669 و 1737 شوراى امنيت و همچنين با توجه به مسئوليت خطير شوراى امنيت در چارچوب منشور سازمان ملل براى حفظ صلح و امنيت بين‌المللى؛

"با اجراى بند چهل و يکم فصل هفتم منشور سازمان ملل:

1- با تاييد اينکه ايران بايد بدون هيچ تعللى گام‌هاى مورد نظر شوراى حکام آژانس در قطعنامه gov/2006/14 که براى ايجاد اعتماد در خصوص صلح‌آميز بودن برنامه اتمى ايران و همچنين حل مسائل مهم ضرورى هستند، بردارد و طبق اين متن ، بر

تصميمات خويش مبنى بر اينکه ايران بايد بدون تعلل بيشتر گام هاى مورد نظر در پاراگراف دوم قطعنامه 1737 را بردارد، تاکيد مى‌کند.

2- از همه کشورهاى عضو نيز مى‌خواهد تا در مورد ورود يا گذر افرادى که مستقيما در فعاليت‌هاى اتمى حساس توليد و تکثير يا توسعه سيستم تحويل تسليحات اتمى ايران نقش دارند يا از آن حمايت مى‌کنند، از خاک خود مراقب باشند . شورا همچنين از کشورها مى‌خواهد تا کميته‌اى را که بر اساس بند 18 قطعنامه 1737 تشکيل شده است (در اين متن با عنوان کميته از آن ياد مى شود) از ورود يا گذر افرا مورد نظر از خاک خود مطلع کند، منظور افرادى است که در پيوست 1737 يا پيوست اول اين قطعنامه نامشان ذکر شده است. آنها همينطور بايد افرادى را که شوراى امنيت يا کميته اعلام کرده است مستقيما در پيشبرد يا حمايت از فناورى اتمى حساس توليد و تکثير يا توسعه سيستم هاى تحويل تسليحات اتمى از جمله از طريق مشارکت در تامين قطعات ، کالاها ، تجهيزات ، مواد و فناورى اى که بر اساس پاراگراف هاى سوم و چهارم قطعنامه 1737 ممنوع اعلام شده اند‌، نقش دارند، زير نظر بگيرند و ورود و گذر آنها را از خاک خود به اطلاع کميته برسانند مگر در مواقعى که سفر آنها مستقيما مرتبط با بخش‌هاى ب ، قسمت اول و دوم پاراگراف سوم آن قطعنامه است.

3- شورا تاکيد مى‌کند که هيچ چيز در پاراگراف بالا مستلزم اين نيست که يک کشور مانع از ورود اتباع خود به خاک خود شود و همه کشورها بايد در راستاى اجراى پاراگراف بالا ملاحظات بشردوستانه از جمله موازين مذهبى و همينطور اهداف مطروح در اين قطعنامه و قطعنامه 1737 از جمله بند 15 منشور آژانس بين المللى انرژى اتمى را رعايت کنند.

4- شورا تصميم مى‌گيرد که تدابير مورد نظر در پاراگراف 12 و 13 و 14 قطعنامه 1737 بايد شامل اشخاص و سازمان‌هاى فهرست‌شده در پيوست اول اين قطعنامه شود.

5- شورا تصميم مى‌گيرد که ايران نبايد اقدام به تامين، فروش يا انتقال مستيم يا غير مستقيم مواد يا سلاح مربوطه از طريق خاک ، اتباع ، ناو يا هواپيماى خويش کند و همه کشورها بايد تامين اين قطعات را از ايران از طريق اتباع خود يا استفاده از کشتى يا ناو هواپيمابر خويش ، در داخل يا خارج از ايران ممنوع اعلام کنند.

6- از همه کشورها مى‌خواهد در تامين، فروش يا انتقال مستقيم يا غيرمستقيم مواد يا سلاح مربوطه از خاک خود يا از طريق اتباع، کشتى، ناو هواپيمابر، خودرو جنگى، تانک، سيستم‌هاى آتش بار سنگين، ناو جنگى، هليکوپتر جنگى، کشتى جنگى، موشک، سيستم‌هاى موشکى که در قالب هدف کنوانسيون مربوط به تسليحات ايران مصوب سازمان ملل متحد قيد شده و همچنين در مورد هرگونه کمک يا آموزش فنى، کمک مالى ، سرمايه‌گذارى يا خدمات ديگر و انتقال منابع يا خدمات يا کمک مالى در زمينه تامين، فروش، انتقال ، ساخت يا استفاده از اين قطعنامه براى جلوگيرى از انباشت ويرانگرانه تسليحات مراقب باشند.

7- از همه کشورها و موسسات مالى بين المللى مى‌خواهد تا زير بار تعهد هيچ کمک مالى و وام جديد به جمهورى اسلامى ايران نروند مگر براى اهداف بشردوستانه و توسعه.

8- از همه کشورها مى خواهد تا در عرض 60 روز بعد از تصويب اين قطعنامه گزارشى را درخصوص گام‌هاى ايران در زمينه اجراى موثر بندهاى دوم، چهارم ، پنجم و ششم و هفتم بالا ارائه کند.

9- با اعلام تعليق مورد نظر در پاراگراف دوم قطعنامه 1737 و همينطور راستى آزمايى کامل همکارى ايران با شوراى حکام آژانس بين المللى انرژى اتمى در زمينه تحقق درخواست‌ هاى آژانس و کمک براى يافتن راه حلى مسالمت آميز جهت اطمينان از صلح آميز بودن برنامه اتمى ايران و همچنين با تاکيد بر آمادگى جامعه جهانى براى يافتن اين راه حل و ترغيب ايران براى تعامل با جامعه جهانى و آژانس و با تاکيد بر اينکه اين تعهدات به نفع ايران است.

10 - با تاييد مداوم تعهدات چين، فرانسه، آلمان ، روسيه ، انگليس و آمريکا ، حمايت نماينده ارشد اتحايه اروپا براى يافتن راه حلى مسالمت آميز براى اين مساله و ترغيب ايران براى بررسى پيشنهادات آنها که در ژوئن 2006 ارائه شد و در پيوست دوم اين قطعنامه آمده و در قطعنامه 1669 به تاييد شوراى امنيت رسيده است و با اذعان به اينکه اين پيشنهاد همچنان براى توافقى جامع و بلندمدت که باعث توسعه همکارى و روابط با ايران بر اساس احترام متقابل و ايجاد اعتماد بين المللى مبنى بر صلح آميز بودن برنامه اتمى ايران مى شود، در دست بررسى است.

11- بر عزم خود براى تقويت صلاحيت آژانس بين‌المللى انرژى اتمى تاکيد مى‌کند و قويا از نقش شوراى حکام آژانس و دبيرخانه آن به خاطر تلاش کامل و حرفه‌اى براى حل همه مسائل مهم مربوط به ايران در چارچوب آژانس تشکر و بر اهميت نقش آژانس تاکيد مى‌کند و معتقد است آژانس به لحاظ بين المللى صلاحيت راستى‌آزمايى پادمان از جمله عدم انحراف مواد اتمى به سوى اهداف غيرصلح آميز و همچنان تداوم کار براى حل مسائل مهم مربوط به برنامه اتمى ايران را دارد.

12- درخواست مى‌کند در عرض 60 روز بعد، مدير کل آژانس گزارشى را در مورد تعليق کامل فعاليت‌هاى مذکور در قطعنامه 1737 و همچنين روند همکارى ايران با شوراى حکام آژانس در مورد مسائل مورد نظر و بندهاى ديگر قطعنامه 1737 و اين قطعنامه به شوراى حکام آژانس و به موازات آن به شوراى امنيت سازمان ملل ارائه کند.

13- تاييد مى‌کند که اين شورا بايد اقدامات ايران را در سايه گزارشات مربوطه در پاراگراف 12 در عرض 60 روز ارائه کند؛ و

الف) اين شورا بايد اجراى تدابير را تا زمانى که ايران همه فعاليت‌هاى بازفراورى و غنى‌ سازى را متوقف کرده است، از جمله تحقيق و توسعه که آژانس راستى آزمايى کرده، به حال تعليق درآورد تا مذاکرات را با حسن نيت پيش ببرد و يک نتيجه قابل قبول دوجانبه و زودهنگام محقق شود.

ب) اين شورا بايد تدابير مورد نظر در بندهاى سوم، چهارم، پنجم ، ششم و هفتم و دوازدهم قطعنامه 1737 و همينطور بندهاى دوم، چهارم، پنجم ، ششم و هفتم اين قطعنامه را در زودترين زمان ممکن بعد از دريافت گزارش مورد نظر در پاراگراف 12 مبنى بر اينکه ايران کاملا به تعهدات خود در قطعنامه هاى مذکور شوراى امنيت و برآوردن درخواست هاى شوراى حکام طورى که به تاييد شوراى رسيده باشد، عملى کند.

ج)اين شورا بايد در صورتى که گزارش مورد نظر در پارارگراف 12 حاکى از آن باشد که ايران به قطعنامه 1737 عمل نکرده است، تدابير مناسب ديگرى را بر اساس بند 41 منشور هفتم سازمان ملل اتخاذ کند و ايران را متقاعد نمايد که به اين قطعنامه ها و درخواست هاى آژانس پاسخ مثبت بدهد و تاکيد مى کند که تصميمات بعدى زمانى لازم خواهند شد که اين تدابير ضرورى شوند

14- شورا اين مساله را همچنان پيگيرى خواهد کرد.

متن قطعنامه 1737 شوراي امنيت سازمان ملل

شوراي امنيت،

با يادآوري بيانيه شماره S/PRST/2006/15 مورخ 29 مارس 2006 رئيس شورا، و قطعنامه شماره 1696 مورخ 31 ژوئيه 2006 خود،
با تاكيد بر تعهدش نسبت به پيمان عدم گسترش سلاحهاي هسته اي، و با يادآوري حق كشورهاي عضو در توسعه، تحقيق، توليد و استفاده از انرژي هسته اي براي اهداف صلح آميز بدون تبعيض و مطابق مواد 1 و 2 آن پيمان،
با تاكيد مجدد بر نگراني جدي اش از گزارشهاي متعدد مدير كل آژانس بين المللي انرژي اتمي و قطعنامه هاي شوراي حكام آژانس درباره برنامه هسته اي ايران كه توسط مدير كل آژانس به شوراي امنيت گزارش شده اند، از جمله قطعنامه شماره GOV/2006/14 شوراي حكام،
با تاكيد مجدد بر نگراني جدي اش از اينكه گزارش شماره ((GOV/2006/15 مورخ 27 فوريه 2006 مديركل آژانس تعدادي از موضوعات باقي مانده و نگراني هايي را راجع به برنامه هسته اي ايران فهرست كرده، ازجمله موضوعاتي كه مي توانند ابعاد هسته اي نظامي داشته باشند، و اينكه آژانس قادر نيست نتيجه گيري نمايد كه مواد يا فعاليتهاي هسته اي اظهار نشده در ايران وجود ندارد،
با تاكيد مجدد بر نگراني جدي اش از گزارش شماره (GOV/2006/27) مورخ 28 آوريل 2006 مديركل آژانس و يافته هاي آن گزارش، از جمله اينكه بعد از گذشت بيش از سه سال از تلاش هاي آژانس براي شفاف سازي كليه ابعاد برنامه هسته اي ايران، خلاء هاي موجود در‌‌ اطلاعات مربوط به برنامه مذكور همچنان موجب نگراني است و اينكه آژانس قادر به پيشرفت در تلاشهايش براي ارائه تضمين در مورد نبود مواد و فعاليتهاي هسته اي اظهار نشده در ايران نمي باشد،
با نگراني جدي خاطر نشان مي سازد، همانگونه كه در گزارشهاي مورخ 8 ژوئن 2006 (GOV/2006/38) و 31 اوت 2006 ( (GOV/2006/53 مدير كل آژانس تاييد گرديده، ايران تعليق كامل و پايدار كليه فعاليتهاي مرتبط با غني سازي و بازفرآوري به نحو مقرر در قطعنامه 1696 شوراي امنيت را برقرار نساخته، همكاري اش با آژانس را بر طبق پروتكل الحاقي از سر نگرفته و نسبت به مفاد قطعنامه 1696 شوراي امنيت پايبند نبوده در حالي كه تمامي اين موارد براي اعتماد سازي اساسي هستند، و از امتناع ايران از اتخاذ اين اقدامات شديدا ابراز تاسف مي نمايد،
با تاكيد بر اهميت تلاشهاي سياسي و ديپلماتيك بمنظور يافتن راه حلي مبتني بر مذاكره كه تضمين نمايد برنامه هسته اي ايران منحصرا براي مقاصد صلح آميز است، و با توجه به اينكه چنين راه حلي رژيم عدم اشاعه هسته اي را در ديگرجاها نيز منتفع خواهد ساخت، و با استقبال از تعهد مستمر چين، فرانسه، آلمان، روسيه، انگليس و آمريكا و حمايت نماينده عالي اتحاديه اروپا در پيگيري يك راه حل مبتني بر مذاكره،
با عزم بر موثر ساختن تصميمات شورا از طريق اتخاذ تدابير مقتضي بمنظور ترغيب ايران به پايبندي به قطعنامه 1696 و درخواستهاي آژانس، و همچنين بمنظور محدود نمودن ايران در توسعه فنآوري هاي حساسي كه در پشتيباني از برنامه هاي هسته اي و موشكي اين كشور استفاده مي شوند، تا زماني كه شوراي امنيت تشخيص دهد كه اهداف اين قطعنامه محقق شده اند،
با نگراني از خطرات اشاعه ناشي از برنامه هسته اي ايران و در اين چارچوب، نگراني از قصور مستمر ايران در برآورده ساختن درخواستهاي شوراي حكام آژانس و پايبندي به مفاد قطعنامه 1696 شوراي امنيت، و ضمن مد نظر داشتن مسئوليت اوليه شورا طبق منشور سازمان ملل متحد در حفظ صلح و امنيت بين المللي،
با اقدام بر مبناي ماده 41 فصل 7 منشور ملل متحد،
1. تاكيد مي كند كه ايران بدون تاخير بيشتر اقدامات مورد درخواست شوراي حكام آژانس، مندرج در قطعنامه GOV/2006/14، كه براي ايجاد اعتماد نسبت به هدف منحصرا صلح آميز برنامه هسته اي ايران و حل و فصل مسائل باقي مانده، اساسي مي باشند را اتخاذ نمايد؛

2. تصميم مي گيرد كه در اين زمينه ايران فعاليتهاي هسته اي ذيل كه به لحاظ اشاعه حساس مي باشند را بدون تاخير بيشتر تعليق كند:
(a) تمامي فعاليتهاي مرتبط با غني سازي و بازفرآوري از جمله تحقيق و توسعه بنحويكه توسط آژانس راستي آزمايي شود؛ و
(b) كار بر روي تمامي پروژه هاي آب سنگين از جمله ساخت راكتور تحقيقاتي آب سنگين، بنحويكه توسط آژانس راستي آزمايي شود؛

3. تصميم مي گيرد كليه كشورها اقدامات لازم براي جلوگيري از عرضه، فروش يا انتقال كليه اقلام، مواد، تجهيزات، كالاها و فناوريهايي كه بتوانند به فعاليتهاي مرتبط با غني سازي، بازفرآوري يا آب سنگين يا به توسعه سيستم هاي پرتاب سلاحهاي هسته اي ايران كمك نمايند، را اتخاذ نمايند، اعم از اينكه اين موارد مستقيما يا بطور غيرمستقيم از قلمروشان، يا توسط اتباعشان يا با استفاده از كشتي ها يا هواپيماهاي تحت پرچمشان به ايران، يا براي استفاده در ايران يا به سود ايران ارسال شود و اعم از اينكه چنين مواردي از قلمروشان منشاء گرفته باشد يا خير. اين اقلام مشخصا عبارتند از:
(a) موارد تعيين شده در بخشهاي B.2، B.3، B.4، B.5،B.6 و B.7 سند INFCIRC/254/Rev.8/Part 1 آژانس كه در سند شماره S/2006/814 شوراي امنيت مندرج مي باشند؛
(b) موارد تعيين شده در بخشهاي A.1 و B.1 سند INFCIRC/254/Rev.8/Part 1 آژانس كه در سند شماره S/2006/814 شوراي امنيت مندرج مي باشند به استثناء عرضه، فروش يا انتقال:
(i) تجهيزات تحت پوشش بخش B.1 در مواقعي كه چنين تجهيزاتي براي راكتورهاي آب سبك باشند؛
(ii) اورانيوم كم غني شده ذيل بخش A.1.2 در مواقعي كه اورانيوم مذكور در ميل هاي ساخته شده سوخت هسته اي و براي راكتورهاي آب سبك قرار داده شده باشد؛
(c) موارد تعيين شده در سند شماره S/2006/815 شوراي امنيت به استثناء عرضه، فروش يا انتقال اقلامي كه ذيل طبقه بندي شماره دو بند 19.A.3 قرار دارند؛
(d) ديگر اقلام، مواد، تجهيزات، كالا و فناوريهاي كه توسط شوراي امنيت يا كميته ايجاد شده طبق بند 19 اين قطعنامه ( كه در اين قطعنامه از آن بعنوان " كميته " ياد مي شود) ضروري تشخيص داده شوند و بتوانند به فعاليتهاي مرتبط با غني سازي يا بازفرآوري يا آب سنگين يا به توسعه سيستم هاي پرتاب سلاحهاي هسته اي كمك كنند؛

4. تصميم مي گيرد كليه كشورها اقدامات لازم براي جلوگيري از عرضه، فروش يا انتقال اقلام، مواد، تجهيزات، كالاها و فناوريهاي ذيل را اتخاذ نمايند، اعم از اينكه اين موارد مستقيما يا بطور غير مستقيم از قلمروشان، يا توسط اتباعشان يا با استفاده از كشتي ها يا هواپيماهاي تحت پرچمشان به ايران، يا براي استفاده در ايران يا به سود ايران ارسال شود و اعم از اينكه چنين مواردي از قلمروشان شروع شده باشد يا خير:
(a) موارد تعيين شده در سند INFCIRC/254/Rev.7/Part 2 منعكس شده در سند شماره S/2006/814 شوراي امنيت چنانچه كشور مربوطه تشخيص دهد كه اين اقلام به فعاليتهاي مرتبط با غني سازي، بازفرآوري يا آب سنگين كمك خواهد كرد؛
(b) ديگر اقلام فهرست شده در اسناد شماره S/2006/814 و S/2006/815 شوراي امنيت چنانچه كشور مربوطه تشخيص دهد كه اين اقلام به فعاليتهاي مرتبط با غني سازي، بازفرآوري يا آب سنگين يا به توسعه سيستم هاي پرتاب سلاحهاي هسته اي كمك خواهد كرد؛
(c) ديگر اقلامي كه كشور مربوطه تشخيص دهد آن اقلام به پيگيري فعاليتهاي مرتبط با موضوعاتي كه آژانس در خصوص آنها ابراز نگراني كرده يا آنها را بعنوان موضوعات باقي مانده شناسايي نموده، كمك خواهد كرد؛

5. تصميم مي گيرد كه بمنظور عرضه، فروش يا انتقال تمامي اقلام، مواد، تجهيزات، كالاها و فناوريهاي تحت پوشش اسناد شماره S/2006/814و S/2006/815 شوراي امنيت كه صادرات آنها به ايران طبق بندهاي c3، b3 و a4 فوق منع نشده اند، كشورها اطمينان حاصل نمايند كه:
(a) الزامات اصول راهنماي مقرر در اسناد شماره S/2006/814 و S/2006/815 شوراي امنيت، بنحو مقتضي، برآورده شده اند؛ و
(b) كاربرد نهايي (end-use) و مكان كاربرد نهايي هر يك از اقلام عرضه شده را دريافت كرده باشند و در موقعيتي باشند كه حق راستي آزمايي اين موارد را بطور موثري اعمال نمايند؛
(c) طي ده روز از زمان عرضه، فروش يا انتقال به كميته اطلاع دهند؛
(d) در صورت انتقال اقلام، مواد، تجهيزات، كالاها و فناوريهاي مندرج در سند شماره S/2006/814 شوراي امنيت، طي ده روز از زمان عرضه، فروش يا انتقال به آژانس نيز اطلاع دهند؛

6. تصميم مي گيرد كه كليه كشورها با اتخاذ اقدامات لازم از ارائه هر گونه كمك فني يا آموزش، كمك مالي، سرمايه گذاري، خدمات واسطه گري يا ديگر خدمات به ايران، و انتقال منابع يا خدمات مالي مربوط به عرضه، فروش، انتقال، ساخت يا استفاده از اقلام، مواد، تجهيزات، كالاها و فنآوريهاي منع شده طبق بندهاي 3 و 4 فوق به ايران جلوگيري نمايند؛

7. تصميم مي گيرد كه ايران نبايد هيچيك از اقلام مندرج در اسناد S/2006/814 و S/2006/815 شوراي امنيت را صادركند و كليه كشورهاي عضو تهيه و تدارك چنين اقلامي از ايران را توسط اتباعشان يا با استفاده از كشتيها يا هواپيماهاي تحت پرچمشان ممنوع سازند، اعم از اينكه منشاء چنين امري از قلمرو ايران شروع شده باشد يا خير؛

8. تصميم مي گيرد كه ايران دسترسي و همكاري مورد درخواست آژانس را ارائه نمايد بنحوي كه آژانس بتواند تعليق مقرر در بند 2 را راستي آزمايي و تمامي موضوعات باقي مانده، آنگونه كه در گزارشهاي آژانس شناسايي شده اند را حل و فصل كند و از ايران مي خواهد پروتكل الحاقي را فورا تصويب كند؛

9. تصميم مي گيرد اقدامات مقرر در بندهاي 3، 4 و 6 اين قطعنامه اعمال نگردد در مواقعي كه كميته از قبل و بر مبناي مورد به مورد تشخيص دهد كه عرضه، فروش، انتقال يا ارائه چنين اقلام يا كمك هايي مشخصا به توسعه فناوريهايي در ايران كه پشتيبان فعاليتهاي هسته اي حساس به لحاظ اشاعه و همچنين توسعه سيستم هاي پرتاب سلاحهاي هسته اي مي باشند، كمك نخواهد كرد، از جمله مواقعي كه چنين اقلام يا كمك هايي براي مقاصد غذايي، كشاورزي، دارويي يا ديگر اهداف بشر دوستانه مي باشند، مشروط بر اينكه:
(a) قرارداد هاي ارسال چنين اقلام و كمكهايي شامل تضمينهاي مقتضي در خصوص كاربر نهايي (end-user) باشد؛ و
(b) ايران متعهد شده باشد كه چنين اقلامي را در فعاليتهاي هسته اي حساس به لحاظ اشاعه يا براي توسعه سيستم هاي پرتاب سلاحهاي هسته اي بكار نبرد؛

10. از كليه دولتها مي خواهد نسبت به ورود يا عبور افرادي كه در گير در فعاليتهاي هسته اي حساس به لحاظ اشاعه يا توسعه سيستم هاي پرتاب سلاحهاي هسته اي مي باشند يا بطور مستقيم مرتبط با اينگونه فعاليتهاي هستند، يا براي چنين فعاليتهايي پشتيباني ارائه مي كنند، به قلمرو يا از قلمروشان، هوشياري اعمال نمايند و در اين مورد تصميم مي گيرد كه تمامي دولتها، كميته را از ورود يا عبور افراد تعيين شده در ضميمه اين قطعنامه، به قلمرو يا از قلمروشان، و همچنين افراد ديگري كه توسط شوراي امنيت يا كميته بعنوان افراد دخيلي تعيين شوند كه مستقيما مرتبط با فعاليتها و برنامه هاي مذكور مي باشند يا براي آنها پشتيباني ارائه مي كنند از جمله از طريق دخيل بودن در تهيه و تدارك اقلام، كالاها، تجهيزات، مواد و فناوريهاي ممنوعه مقرر در بندهاي 3 و 4 اين قطعنامه، مطلع نمايند، به استثناء مواقعي كه چنين سفري بمنظور فعاليتهايي است كه مستقيما مربوط به اقلام بندهاي (b),(i),(ii) 3 باشد؛

11. تاكيد مي كند كه هيچ چيزي در بند 10 كشوري را ملزم به جلوگيري از ورود اتباع خود به قلمرواش نمي كند و اينكه تمامي دولتها در اجراي بند 10 ملاحظات بشر دوستانه و ضرورت برآورده نمودن اهداف اين قطعنامه از جمله در مواردي كه ماده XV اساسنامه آژانس مطرح است، را مد نظر قرار خواهند داد؛

12 .تصميم مي گيرد كه كليه كشورها در تاريخ تصويب اين قطعنامه يا در هر تاريخي بعد از آن، اعتبارات، دارائيهاي مالي و منابع اقتصادي موجود در قلمروشان كه تحت كنترل يا متعلق به اشخاص يا نهادهاي مشخص شده در ضميمه اين قطعنامه، همچنين ديگر اشخاص و نهادهاي مشخص شده توسط شوراي امنيت يا كميته مي باشند را مسدود نمايند. اين موارد شامل افراد و نهادهاي دخيلي مي باشد كه مستقيما مرتبط با فعاليتهاي هسته اي حساس به لحاظ اشاعه يا توسعه سيستم هاي پرتاب سلاحهاي هسته اي ايران بوده يا براي آنها پشتيباني ارائه مي كنند، و اشخاص يا نهادهايي كه به نمايندگي از سوي آنها يا به دستور آنها، از جمله از طرق ابزار غير قانوني، عمل مي كنند، نيز مي شود و اينكه اگر شوراي امنيت يا كميته نام اشخاص يا نهادهاي مذكور را از ضميمه حذف كند، كليه كشورها اقدامات مقرر در اين بند را در مورد آنها متوقف نمايند. بعلاوه تصميم مي گيرد كه كليه كشورها اطمينان حاصل نمايند كه از قرار گرفتن هر گونه اعتبار، دارائي مالي يا منابع اقتصادي توسط اتباعشان يا توسط هر شخص يا نهادي در قلمروشان در اختيار اشخاص يا نهادهاي مذكور [ در ضميمه ] و به سود آنها جلوگيري شود؛

13. تصميم مي گيرد كه اقدامات مقرر در بند 12 در مورد اعتبارات، ديگر دارائيهاي مالي و منابع اقتصادي كه كشورهاي مربوطه تشخيص دهند در چارچوب موارد زير قرار مي گيرد، اعمال نگردد:
(a) موارد ضروري براي برآوردن نيازهاي اوليه، شامل پراخت جهت مواد غذايي، اجاره يا رهن، داروها و معالجات پزشكي، ماليات، حق بيمه، و هزينه هايي مانند آب و برق و ... يا منحصرا براي پرداخت هزينه هاي حرفه اي و بازپرداخت هزينه هاي مربوط به ارائه خدمات حقوقي، يا هزينه هاي خدماتي معمول مربوط به نگهداري اعتبارات و ديگر دارايي ها مالي و منابع اقتصادي مسدود شده، كه بر طبق قوانين ملي محاسبه مي شوند، و بعد از مطلع كردن كميته توسط كشورهاي مربوطه مبني بر قصد صدور مجوز، در صورت اقتضاء، براي دسترسي به چنين اعتبارات، دارايي هاي مالي و منابع اقتصادي و در صورت عدم اتخاذ تصميم منفي توسط كميته طي 5 روز كاري بعد از اعلام موضوع؛
(b) موارد ضروري براي هزينه هاي فوق العاده، مشروط بر آنكه چنين تشخيصي توسط كشورهاي مربوطه به اطلاع كميته رسانده شده و توسط كميته تاييد شده باشد؛
(c) در مواردي كه اعتبارات، دارايي هاي مالي يا منابع اقتصادي تحت حكم يا توقيف قضايي، اداري يا حكميتي قرار گرفته باشند، مي توانند براي منظورهاي مربوطه مورد استفاده قرار گيرند، مشروط بر اينكه حكم توقيف يا حكم قضايي كه قبل از تاريخ تصويب اين قطعنامه صادر شده باشد، و به سود شخص يا نهادي كه پيرو بندهاي 10 و 12 اين قطعنامه مشخص شده اند، نباشند و مراتب توسط كشورهاي مربوطه به اطلاع كميته رسانده شده باشد؛
(d) در موارد ضروري براي فعاليتهايي كه مستقيما مرتبط با اقلام مصرح در بندهاي (b),(i),(ii) 3 مي باشند و توسط كشورهاي مربوطه به اطلاع كميته رسانده شده باشد؛

14. تصميم مي گيرد كه كشورها مي توانند اجازه دهند كه بهره ها يا ديگر دريافتي هاي مقرره يا پرداختها به موجب قرار دادها، موافقتنامه ها و تعهدات مربوط به قبل از قرار گرفتن آن حسابها تحت مفاد اين قطعنامه، به حسابهايي كه مطابق بند 12 فوق مسدود شده اند، واريز شوند، مشروط بر آنكه هر كدام از اين بهره ها، ديگر دريافتي ها و پرداختها همچنان تحت مفاد اين قطعنامه قرار داشته و مسدود باقي بمانند؛

15. تصميم مي گيرد كه اقدامات بند 12 فوق مانع از اقدام يك شخص يا نهاد نام برده شده [در ضميمه]، براي انجام پرداختهاي مقرره بموجب قرار داد منعقده در زمان قبل از قرار گرفتن چنين شخص يا نهادي ‌‌[در فهرست ضميمه]، نشود، مشروط بر اينكه كشورهاي مربوطه مشخص كرده باشند كه:
(a) قرار داد مربوط به اقلام، مواد، تجهيزات، كالاها، فنآوريها، كمكها، آموزش، كمك مالي، سرمايه گذاري، واسطه گري يا خدمات ممنوعه اي كه در بندهاي 3، 4 و 6 فوق به آنها اشاره شده، نمي باشد؛
(b) پرداخت مستقيما يا بطور غير مستقيم توسط شخص يا نهاد مشخص شده طبق بند 12 فوق دريافت نمي شود؛
و بعد از اعلام مراتب توسط كشورهاي مربوطه به كميته مبني بر قصد انجام پرداخت يا دريافت يا صدور مجوز، در صورت اقتضاء، رفع توقيف از اعتبارات، ديگر دارايي هايي مالي يا منابع اقتصادي براي اين منظور، ده روز كاري قبل از صدور چنين اجازه اي؛

16. تصميم مي گيرد كه كمكهاي ارائه شده به ايران توسط آژانس يا تحت نظارت آن تنها بايد براي استفاده در جهت مقاصد غذايي، كشاورزي، پزشكي، ايمني يا ديگر اهداف انساندوستانه، و در مواقعي كه ضروري است براي پروژه هايي باشد كه مستقيما مربوط به اقلام مصرح در بندهاي (b),(i),(ii) 3 هستند، اما چنين همكاريهاي فني ارائه نمي گردد اگر با فعاليتهاي هسته اي حساس به لحاظ اشاعه كه در بند 2 اين قطعنامه تعيين شده اند مرتبط باشند؛

17. از كليه كشورها مي خواهد نسبت به آموزش تخصصي يا تعليم اتباع ايراني در رشته هايي كه به فعاليتهاي هسته اي حساس به لحاظ اشاعه و توسعه سيستم هاي پرتاب سلاحهاي هسته اي ايران كمك خواهد نمود، در داخل قلمروشان يا توسط اتباعشان هوشياري اعمال و از آن جلوگيري نمايند؛

18. تصميم مي گيرد كه بر مبناي بند 28 آئين كار موقت، كميته اي در شوراي امنيت متشكل از كليه اعضاي شورا جهت انجام وظايف زير تشكيل دهد:
(a)درخواست اطلاعات از كليه كشورها، بويژه كشورهاي منطقه و كشورهاي توليد كننده اقلام، كالاها، تجهيزات، مواد و فنآوري مورد اشاره در بندهاي 3 و 4 فوق، در باره اقدامات اتخاذ شده توسط آنها جهت اجراي موثر تدابير مقرر در بندهاي 3، 4، 5، 6، 7، 8، 10 و 12 اين قطعنامه و هر نوع اطلاعات ديگري كه مي تواند در اين رابطه مفيد بشمار رود؛
(b)درخواست اطلاعات از دبيرخانه آژانس در مورد اقدامات انجام شده توسط آژانس جهت اجراي موثر تدابير مقرر در بند 17 اين قطعنامه و هر نوع اطلاعات ديگري كه مي تواند در اين رابطه مفيد بشمار رود؛
(c) بررسي اطلاعات دريافتي و اتخاذ اقدامات مقتضي درباره موارد ادعايي نقض تدابير مقرر در بندهاي 3، 4، 5، 6، 7، 8، 10 و 12 اين قطعنامه؛
(d)بررسي و تصميم گيري در مورد درخواستها براي معافيتهاي پيش بيني شده در بندهاي 9 و و 1513 فوق؛
(e) تعيين ديگر اقلام، مواد، تجهيزات، كالاها و فنآوريهايي كه بايد براي هدف بند 3 مشخص گردند؛
(f) بر حسب ضرورت تعيين اشخاص و نهادهاي ديگري كه موضوع اقدامات مقرر در بند هاي 10و 12 فوق مي باشند؛
(g)ارائه اصول راهنماي مورد نياز جهت تسهيل اجراي تدابير مقرر در اين قطعنامه و درج درخواستي در اين اصول راهنما از كشورها جهت ارائه اطلاعات در هر جا كه ميسر باشد، در مورد اينكه چرا اشخاص و يا نهادها واجد معيارهاي تعيين شده در بندهاي 10 و 12 بوده و ارائه هر گونه اطلاعات جهت شناسايي اشخاص و نهادهاي مربوطه؛
(h)ارائه گزارش به شوراي امنيت حداقل هر 90 روز يكبار در مورد فعاليتهايش و اجراي اين قطعنامه بهمراه ملاحظات و توصيه ها بويژه در مورد راههاي تقويت اثربخشي تدابير مقرر در بندهاي 3، 4، 5، 6، 7، 8، 10 و 12 فوق؛

19. تصميم مي گيرد كه كليه كشورها طي 60 روز از زمان تصويب اين قطعنامه در مورد اقداماتي كه براي اجراي موثر بندهاي 3، 4، 5، 6، 7، 8، 10، 12 و 17 فوق اتخاذ كرده اند، به كميته گزارش دهند؛

20. ابراز عقيده مي نمايند كه تعليق مقرر در بند 2 فوق و پايبندي كامل و راست آزمايي شده ايران به درخواستهاي شوراي حكام آژانس به راه حلي ديپلماتيك و مبتني بر مذاكره كه تضمين نمايد برنامه هسته اي ايران منحصرا براي مقاصد صلح آميز است، كمك خواهد كرد، و بر تمايل جامعه بين المللي براي كار مثبت در جهت نيل به چنين راه حلي تاكيد مي كند، و ايران را تشويق مي كند تا بر مبناي مفاد فوق وارد تعامل مجدد با جامعه بين المللي و آژانس شده، و تاكيد مي كند كه چنين تعاملي به سود ايران خواهد بود؛

21. از تعهد چين، فرانسه، آلمان، فدراسيون روسيه، انگلستان و آمريكا و حمايت نماينده عالي اتحاديه اروپا به يافتن يك راه حل مبتني بر مذاكراه براي اين موضوع استقبال و ايران را تشويق مي كند جهت نيل به ترتيبات دراز مدت و جامعي كه توسعه روابط و همكاري با ايران را بر مبناي احترام متقابل و ايجاد اعتماد بين المللي نسبت به ماهيت منحصرا صلح آميز برنامه هسته اي ايران ميسر سازد، به تعامل در مورد پيشنهادهاي ژوئن 2006 آنها (S/2006/521) كه در قطعنامه 1696 شوراي امنيت مورد تاييد قرار گرفت، بپردازد؛

22. عزم خود را براي تقويت قدرت و اختيارات آژانس مجددا مورد تاكيد قرار مي دهد، قويا از نقش شوراي حكام آژانس حمايت مي كند، از مديركل و دبير خانه آژانس بخاطر تلاشهاي حرفه اي و بي طرفانه جاري شان بمنظور حل و فصل كليه مسائل باقي مانده در ايران در چارچوب آژانس قدرداني و تشويق مي نمايد، و بر ضرورت ادامه كار آژانس براي روشن سازي كليه موضوعات باقي مانده مربوط به برنامه هسته اي ايران تاكيد مي كند؛

23. درخواست مي كند كه مديركل آژانس ظرف 60 روز گزارشي درباره اينكه آيا ايران تعليق كامل و پايدار كليه فعاليتهاي ذكر شده در اين قطعنامه را برقرار ساخته و نيز درباره فرايند پايبندي ايران به تمام اقدامات مقرر شده توسط شوراي حكام و ديگر مفاد اين قطعنامه، به شوراي حكام و به موازات آن به شوراي امنيت ارائه نمايد؛

24. تاكيد مي كند كه شورا در پرتو گزارش مدير كل آژانس كه قرار است ظرف 60 روز ارائه شود، اقدامات ايران را مورد مرور و بررسي قرار دهد و:
(a) اينكه شورا بمنظور ميسر ساختن مذاكرات، اجراي اقدامات را تعليق مي نمايد چنانچه ايران تمامي فعاليتهاي مرتبط با غني سازي و بازفرآوري از جمله تحقيق و توسعه را تعليق كند، بنحويكه آژانس آنرا راستي آزمايي نمايد، و تعليق اقدامات شورا تا زماني است كه ايران چنين تعليقي را حفظ كند؛
(b) اينكه شورا بمحض اينكه تشخيص دهد ايران كاملا به تعهدات خود طبق قطعنامه هاي مربوطه شوراي امنيت پايبند است و درخواستهاي شوراي حكام آژانس را، آنطوركه توسط شوراي حكام تاييد گرديده، برآورده ساخته است، اقدامات مصرح در بندهاي 3، 4، 5، 6، 7، 10 و 12 را پايان مي دهد،
(c) و در صورتي كه گزارش مورد اشاره بند 23 [ گزارش مديركل آژانس] نشان دهد كه ايران به اين قطعنامه پايبند نبوده، شورا بمنظور ترغيب ايران به پايبندي به اين قطعنامه و درخواستهاي آژانس، اقدامات مقتضي ديگري را تحت ماده 41 فصل هفتم منشور ملل متحد اتخاذ مي نمايد و تاكيد مي كند چنانچه چنين اقدامات بيشتري ضرورت پيدا كند، به تصميمات ديگري نياز خواهد بود؛

25. تصميم مي گيرد كه اين موضوع را در دستور كار خود حفظ كند.


ضميمه قطعنامه شوراي امنيت :

الف- نهادهاي دخيل در برنامه هسته اي
1- سازمان انرژي اتمي ايران
2- شركت انرژي مصباح ( تامين كننده راكتور تحقيقاتي 40 واتي اراك)
3- كالا الكتريك ( تامين كننده PFEP نطنز )
4- شركت پارس تراش ( دخيل در برنامه سانتريفيوژ كه در گزارشهاي آژانس معرفي شده)
5- فرايند تكنيك ( دخيل در برنامه سانتريفيوژ كه در گزارشهاي آژانس معرفي شده)
6- سازمان صنايع دفاع (تحت پوشش وزارت دفاع، برخي از نهادهاي تابعه سازمان در برنامه ساخت قطعات سانتريفيوژ و برنامه موشكي دخيل مي باشند)
7- هفت تير ( نهاد تابعه سازمان صنايع دفاع، كه بطور گسترده اي بعنوان نهادي شناخته شده كه مستقيما درگير برنامه هسته اي است)

ب- نهادهاي دخيل در برنامه موشكهاي بالستيك
1- گروه صنعتي شهيد همت( نهاد تابعه سازمان صنايع دفاع)
2- گروه صنعتي شهيد باقري (نهاد تابعه سازمان صنايع دفاع)
3- گروه صنعتي فجر (نهاد تابعه سازمان صنايع دفاع- سابقا كارخانه ابزار سازي)

ج-اشخاص دخيل در برنامه هسته اي
1- محمد قندي، معاون تحقيق و توسعه سازمان انرژي اتمي ايران
2- بهمن اصغرپور، مدير عمليات (اراك)
3- داود آقاجاني، رئيس PFEP نطنز
4- احسان منجمي، مدير پروژه ساخت، نطنز
5- جعفر محمدي، مشاور فني سازمان انرژي اتمي ايران ( مسئول مديريت توليد VALVES براي سانتريفيوژها)
6- علي حاجي نيا ليل آبادي، مديركل شركت انرژي مصباح
7- سردار محمد مهدي نژاد نوري، رئيس دانشگاه فناوري دفاعي مالك اشتر ( دپارتمان شيمي وابسته به وزارت دفاع كه آزمايشاتي را در مورد بريليوم انجام داده)
د- اشخاص دخيل در برنامه موشكي
1- سردار حسين سليمي، فرمانده نيروي هوايي سپاه پاسداران
2- احمد وحيد دستجردي، مديرعامل سازمان هوا و فضا
3- رضاقلي اسماعيلي، رئيس اداره كل روابط بين المللي و بازرگاني سازمان انرژي اتمي ايران
4- مرتضي بهمنيارة رئيس اداره كل بودجه
ه- اشخاصي كه هر دو برنامه هسته اي و موشك بالستيك دخيل هستند
سرلشكر يحيي رحيم صفوي، فرمانده سپاه پاسداران